Przyznam szczerze, rozdział
2 naprawdę mi się podoba i jest w nim wiele prawdy, która ma swoje uzasadnienie
w Biblii. Popatrzmy jednak na str. 46 i słowa: „Jeżeli dana osoba zmaga się z kwestią przebaczenia, nie ograniczaj się
jedynie do prostej modlitwy. Wezwij uzdalniającą moc Ducha Świętego …” (1). Duch Święty jest Bogiem.
Czy my jako ludzie mam prawo i możliwość „wzywania” Go w określonym czasie i
miejscu na nasze potrzeby?.
„Przebaczenie sobie może doprowadzić do
akceptacji siebie, pokoju oraz „umiłowania” siebie samego” (2).
Paradoksalnie
kilka zdań wcześniej autorzy przyznali, że biblijnie nie da się uzasadnić
przebaczania sobie samemu, a co za tym idzie akceptacji siebie. Przytoczony
cytat może zdecydowanie zdziałać więcej zła aniżeli dobra. Biblia nigdzie nie
naucza, że mamy akceptować i miłować siebie samych. Jest to wstęp do
psychologii wartości i terapii humanistyczno - egzystencjonalnej wykluczającej
grzeszność człowieka i potrzebę Bożej łaski (3).
Na
stronie 55 autorzy umieścili tzw. Krzyż przebaczenia, którego używają podczas
posługi w celu wizualizacji. Co ciekawe kilka stron wcześniej autorzy
przyznali, że w przeszłości zajmowali się okultyzmem. Symbol który nazwali
Krzyżem przebaczenia bardzo przypomina tzw. Krzyż celtycki (4). Opis z jednej ze stron
okultystycznych mówi nam, że: Krzyż Celtycki to oś, pomost między
światami, chroni i wybawia z trudnych sytuacji. Wzmacnia pewność siebie,
przywiązanie do swoich korzeni i tradycji. Wierzono, że ma wpływ na rozwój telepatii,
jasnowidzenia, telekinezy, dawał wenę twórczą i natchnienie. Osłania od
niepowodzeń i chorób. Chroni przed niebezpieczeństwami w podróżach, także tymi
duchowymi, przed ustępowaniem w sporach (5). Być może autorzy kierowali się innymi
inspiracjami umieszczając akurat ten symbol w swojej posłudze, jednakże
przyjęcie jego w kręgach ezoterycznych i okultystycznych powinno wzbudzić nasz
niepokój i zastanowienie.
W dalszej części rozdziału
autorzy skupiają się na przebaczaniu ludziom i min. wyznawaniu grzechów
zmarłych. Jako, że stanowi to jedną z fundamentalnych cech służby odnowy
fundamentów i jednocześnie jest jej największych absurdem, zajmiemy się tym w
dalszej części opracowania.
Przebaczenie to Boży
dar. Cud, który Bóg czyni w naszym życiu. Prawdziwie wierzący chrześcijanin w
którego sercu mieszka miłość Chrystusowa nie będzie miał problemu z
wybaczaniem. Nie będzie potrzebował wizualizacji krzyża przebaczania, czy
posługi osób trzecich. Wybaczanie bardzo często jest trudnym procesem, bo jest
wbrew naszej ludzkiej naturze. Ale dla Boga nie ma nic niemożliwego. Pamiętamy,
kiedyś podczas rozmowy z ludźmi zajmującymi się pomocą prześladowanym
chrześcijanom na świecie, usłyszeliśmy takie zdanie, że w takich sytuacjach jak
w Nigerii, kiedy muzułmanie zabijają ci najbliższych krewnych, wtedy tak
naprawdę można zobaczyć kim jesteś w środku. Oni nie mają problemu z
przebaczeniem, bo jak słusznie przyznają Kylstra, mamy obowiązek przebaczać.
Skoro nasi bracia i siostry, którzy przechodzą przez rzeczy, które my tylko
możemy zobaczyć w telewizji, nie mają problemów, aby przebaczać, to czy my
powinniśmy?. Oni nie mają żadnej odnowy fundamentów, a Duch Boży w niesamowity
sposób przyznaje się do ich życia. Wniosek może być tylko jeden.
1. Chester i Betsy Kylstra, Zintegrowane podejście …, str.46
2. Ibidem, str. 53
3. Jak przebaczenie i
potrzebę „umiłowania siebie samego”, autorzy są w stanie odnieść do historii
Sandy z 1 rozdziału?. Czy posługa odnowy fundamentów w jej przypadku miała
polegać na odnowie własnej wartości?. Trudno tutaj uwierzyć, że kobieta
wierząca nie była przekonywana przez Ducha Świętego o swoim grzechu (Ewangelia
Jana 16:8)
4. Atrybut boga Odyna (Wodana). Symbolizuje most do innego
świata, wyższej energii i wiedzy. Zgodność człowieka z wszechświatem.
Poprzeczne ramiona znaku oznaczają świat niematerialny, ramię pionowe świat
fizyczny, ziemski. Do tego dochodzi oparte na ramionach koło, symbol jedności
i kompletności. Krzyż celtycki wywodzi się z wierzeń pogańskich,
współcześnie nawiązują do niego neopoganie i nacjonaliści. Skinheadzi
korzystają ze znaku w zastępstwie zakazanej swastyki. Istnieje
„schrystianizowana” forma krzyża z przedłużonym dolnym ramieniem.
5. http://sklep.tarotnet.pl/product_info.php?products_id=1667
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz